Zaterdagavond 14 januari in de buurt van Patna, India. De Ganges werd zonet de laatste rustplaats van minstens 24 feestgangers. De machtige rivier, een overbevolkt bootje en de duisternis bleken een dodelijke cocktail. Enkele uren eerder hadden de slachtoffers samen nog hun kleurrijke vliegers omhoog laten glijden op het Hindoefeest Makar Sankranti. Om zo de komst van de zon in het sterrenbeeld steenbok te vieren. Maar nu is de zon voor altijd verdwenen. De vliegers werden ondertussen al voorbijgesneld door minstens 24 zieltjes op weg om één te worden met god.
Maar het kan altijd erger
Een slordige 7.000 km verderop kan weerman Franky de slaap niet vatten. Hoe kan het ook anders, na enkele extreem hectische dagen? Hij had zijn stinkende best gedaan om zijn taak als weerkundig orakel naar behoren uit te voeren. Iedereen zo goed mogelijk informeren was zoals altijd zijn target. En de mensen klaarstomen voor wat zou komen. Een stevige storm van water en wind. Door sommige media likkebaardend tot superstorm gebombardeerd. De ergste in vijftig jaar. Iedereen binnen blijven. En vastgrijpen wat je kan. Franky probeerde nog wanhopig te nuanceren, maar voelde de bui al hangen.
Een kus van Dieter
Dekselse Dieter hield zich bijna treiterend in. Een stormachtige kus onder de vorm van zanderige kliffen is het enige wat nog van hem rest. Storm Dieter was een mietje. Een schaap in wolvenvacht. Een rolmodel voor Donald Trump. Laat het ons hopen. Maar intussen zitten Franky en de rest van de weermacht opnieuw met de gebakken peren. Hun naam opnieuw bezoedeld. Hun eer opnieuw gekrenkt. Een depressie loert reikhalzend om de hoek. Volhouden Franky, want we willen je morgen weer, met meer weer.
De media stormen lustig verder
Ik kan me maar moeilijk voorstellen hoe Franky en zijn posse zich nu moeten voelen. Eenzaam veronderstel ik alvast. In de steek gelaten door het sensatiegeile deel van de media. En misschien ook een beetje door de grapjassende Dieter. Boos ook waarschijnlijk. Want nu gaan diezelfde media ook nog eens met de vruchten lopen van de door hun geplante fabelstormboom. Wroeging staat niet in hun colofon. Enkel persvrijheid, of wat had je gedacht. En dat allemaal op de kap van arme Franky en co. Bedolven onder de banbliksems van de sociale en andere media.
Een dokter voor Mediaman
Zou Franky het zich echt hard aantrekken? Zo hard dat vrouwlief hem naar de dokter stuurt? Nee toch. Niet onze immer vrolijke Franky. Hij weet wel beter. Hij weet het te plaatsen. Veel beter in alle geval dan de meedogenloze man van de media, laten we hem voor het gemak even Mediaman noemen. Hij die meer belang hecht aan het opblazen van den Dieter dan aan een tragische dood in de Ganges. Een doktersbezoek dringt zich op als je het mij vraagt. En ik kan er me eerlijk gezegd nog iets bij voorstellen ook.
Dokter: ‘Kom binnen Mediaman. En zeg eens, hoe gaat het er mee?’
Mediaman: ‘Niet goed dokter.’
Dokter: ‘Hoezo? Wat scheelt er dan?’
Mediaman: ‘Ik weet het niet, ik voel me klote.’
Dokter: ‘Ok, maar haal dan misschien eerst je hand uit je broek.’
Keep up the good work Franky. En wordt het je even teveel, eindig het weerbericht dan eens op een andere manier. Met een bericht speciaal voor de hardleerse media.
‘Morgen ben ik er weer, met een muilpeer!’